ILE MOŻNA ZROBIĆ „9-TEK” W TYGODNIU?

Pytanie zdawało by się proste, dla wielu z branży transportowej wręcz błahe, a odpowiedz wydaje się oczywista.  W rozmowach z kierowcami czy spedytorami jest to jednak jedno z najczęściej zadawanych mi pytań. Większość od razu szybko dopowiada, że wie, że trzy razy w tygodniu ale chce się upewnić.

A jak brzmi moja odpowiedz?

Odpowiadam zawsze  tak samo:

Artykuł 8 ust 4. Rozporządzenia  (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 561/2006 z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 z dnia 15 marca 2006 r. (Dz.Urz. UE.L 2006 Nr102).  mówi wprost, że  „kierowca może mieć najwyżej trzy skrócone dzienne okresy odpoczynku pomiędzy dwoma tygodniowymi okresami odpoczynku”.

W tym miejscu rozmowa mogłaby się zakończyć ale…. No właśnie „ale” spełniając jeden warunek kierowca  „może zrobić  9-tek” więcej niż 3 bez narażania się na sankcje karne.

Jak to możliwe?

Zacznę od przypomnienia czym jest odpoczynek dobowy, jak go prawidłowo odbierać i kiedy występuje skrócony odpoczynek.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 4  lit g) ww. rozporządzenia „dzienny okres odpoczynku” oznacza dzienny okres, w którym kierowca może swobodnie dysponować swoim czasem i obejmuje „regularny dzienny okres odpoczynku” lub „skrócony dzienny okres odpoczynku”.

Czyli definicja dopuszcza dwa rodzaje odpoczynków dziennych czyli regularny i skrócony.

Jak prawidłowo je odebrać?

W każdym 24 godzinnym okresie po upływie poprzedniego dziennego okresu odpoczynku lub tygodniowego okresu odpoczynku kierowca musi wykorzystać kolejny dzienny okres odpoczynku.

Należy pamiętać, że odpoczynek musi zawierać się w 24 godzinach. Okres 24-godzinny rozpoczyna się z pierwszą zarejestrowaną czynnością kierowcy.

Wiemy już czym jest odpoczynek dzienny, jakie są jego rodzaje i jak go odebrać prawidłowo.

Wróćmy więc do definicji, a konkretnie do definicji „regularnego dziennego okresu odpoczynku”, który oznacza nieprzerwany odpoczynek trwający co najmniej 11 godzin. Jednak nie wszyscy wiedzą, że alternatywnie, regularny dzienny okres odpoczynku można wykorzystać w dwóch częściach, z których pierwsza musi nieprzerwanie trwać co najmniej 3 godziny, a druga co najmniej 9 godzin.

W ten sposób dochodzimy do sedna. Jeśli umiejętnie zaplanujemy, między dwoma odpoczynkami tygodniowymi, odpoczynki skrócone i odpoczynki regularne dzielone, okazuje się, że „9-tkę” kierowca może odebrać więcej niż 3 razy.

Wystarczy spełnić  jeden warunek,  a mianowicie kierowca w ciągu dnia pracy robi przerwę trwającą minimum 3 godziny.

Źródło:

Aleksandra Okonowska

Ekspert transportu drogowego. Absolwentka Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego. Uprawnienia Inspektora Transportu Drogowego zdobyła w 2006 r. Do 2013 r. pracowała na stanowisku inspektora transportu drogowego w Wojewódzkim Inspektoracie Transportu Drogowego w Gdańsku. Specjalista czasu pracy kierowców oraz kontroli firm. Od podstaw zna system elektronicznego poboru opłat, procedury dotyczące ważenia pojazdów nienormatywnych oraz przebieg postępowań administracyjnych. Prelegent szkoleń z zakresu czasu pracy kierowców, zasad wykonywania transportu drogowego oraz mocowania ładunków. Ukończyła studia podyplomowe z zakresu Kadr i Płac w Wyższej Szkole Bankowej w Gdańsku.